Osobliwosci Iranczykow i kilka wiesci z trasy

Iraczycy sa dosc osobliwym narodem, jest kilka rzeczy ktore nas smiesza na poczatku, jednak czasami staja sie dosc irytujace. Jednym z nich jest to, ze ciagle mamy problem z placeniem osobno, ludzie z budek z sandwichami (tudziez kebabowni) albo z kas muzealnych ciagle chca nam wcisnac 3 bilety ( i to jest do zaakceptowania), gorzej jak kazdy z nas jadl cos innego i licza nas razem, a my potem (nie znajac dokladnych cen) musimy sie rozliczac ze soba. Dlatego robimy sie coraz bardziej upierdliwi jesli chodzi o to wspolne-niewspolne placenie. Smieszne jest jeszcze to ze czesto gsy o cos pytamy to to jest i jest ok, ale jak juz prosimy o dostanie tego to okazuje sie, ze w teraz sie tego nie da dostac (mala siurpryza).

A co do trasy jaka zrobilismy po powrocie z pustyni, to pojechlismy pociagiem do Kashanu (500km, kuszetka z posciela ok.4$). Z kashanu jedno zdjecie (ja z Arturem na dachu herbaciarni). Potem pojechalismy do teheranu i ja przezylam szok, bo miasto nie dosc ze jest ogromne to ma jeszcze masakrycznie duzy, trudny do wyrazenia slowami ruch uliczny.

Ciekawa przygode przezylam w Teheranie, gdzie po polgodzinnych poszukiwaniach toalety znalazlam sie po politechnika, jedna z zaczepionych dziewczyn powiedziala mi, ze raczej mnie tam straznicy nie wpusza, ale mam sprobowac. Na moje szczescie okazalo sie, ze nie ma problemu, zbym skorzystala z toalety, tylko straznik sie martwil, czy moze to byc iranska toaleta. Dla tych, ktorzy jeszcze nigdy nie widzieli ceramicznej dziury w poldlodze dolanczam zdjecie (kedna z ladniejszych iranskich toalet ;)).

Tak wogole to dzisiaj rano przez pzypadek wyladowalismy po 11h jazdy autobusem pod granica z azerbejdzanem, ale to temat na inna historie. Pozdrawiam, z nieco chlodniejszego Ardabil!

PS sory za byki, dostalam kompa z wytarta klawiatura i musze zgadywac, gdzie jest ktora literka...